Aangezien het online artikel van HLN helaas enkel leesbaar is voor abonnees - deel ik hieronder graag mijn persoonlijke analyse die ik maakte voor HLN.
Weinig tijd om deze analyse helemaal te lezen? Scroll dan snel even door naar de volgende onderdelen die u zeker wil gelezen hebben: 'Authenticiteit', 'Signalen van ongemak en/of negatieve gevoelens', en 'Momenten waarbij we ons toch enige vragen zouden kunnen stellen'.
Analyse compilatie fragmenten – Prins Harry & Meghan Markle Interview met Oprah
Door : Eva Vissers - www.humanfrequency.be - @humanfrequency, 2021; All rights reserved
Noot vooraf:
Onderstaande analyse beperkt zich tot de compilatie van slechts enkele fragmenten die vooraf (de ochtend nadat het interview werd uitgezonden in de VS) door HLN werd doorgestuurd. Tijdsduur van de compilatie: 3:29 minuten.
De vaststellingen zoals in dit document beschreven zijn indicaties die we krijgen o.b.v. het non-verbaal gedrag dat we bij Meghan en Harry kunnen waarnemen in deze korte compilatie van beelden. Bij bepaalde vaststellingen blijft de informatie beperkt en zou het nodig zijn om door te vragen om met zekerheid vast te stellen welke emotie er achter het non-verbale gedrag zit.
Er was onvoldoende de tijd om Harry en Meghan’s baseline te bepalen. Normaal analyseer je eerst een aantal andere video’s om die baseline vast te stellen, om daarna op zoek te gaan naar gedrag dat afwijkt van de baseline. Meghan en Harry staan bovendien altijd onder druk van de pers, wanneer ze in de publiciteit verschijnen, wat het sowieso complexer maakt om een baseline voor hen vast te leggen.
Algemene Indruk
Algemene indruk van Meghan
Meghan zit erbij als een competente vrouw, die wel enigszins ongemak uitstraalt bij bepaalde onderwerpen, maar die vooral laat zien dat ze zelfverzekerd is. Ze ziet er koninklijk en elegant uit. Ze maakt indruk in een zijden Armani jurk (kostprijs 4.700 dollar) en met haar eerder sobere, ietwat strengere look, terwijl ze doorgaans niet vies is van kleurrijke kledij.
Meghan ziet er zelfverzekerd en evenwichtig uit, haast sphynx-achtig, en ze ziet er doorgaans comfortabel uit tijdens het interview. Haar houding suggereert een vastberaden focus en een serieuze benadering van het interview. Ze zit recht, centraal op haar stoel en laat soms 1 en vaak 2 armen rusten op de armleuningen van haar stoel, waardoor er ruimte ontstaat tussen haar armen en lichaam. Dit wijst op zelfvertrouwen. Ze neemt op die manier fysiek ruimte in (in de breedte), wat eigen is aan mensen die zich zelfverzekerd voelen. Immers, als we ons in een oncomfortabele situatie bevinden, waarbij we gebombardeerd worden met lastige vragen, dan hebben we doorgaans (en vrouwen in het bijzonder) de neiging om ons kleiner te maken en de armen in te trekken. Meghan daarentegen ziet er beheerst en vol vertrouwen uit. Er zijn geen signalen van onderdanigheid, zoals bijvoorbeeld overdreven glimlachen of zenuwachtig lachen. Integendeel, Meghan straalt kracht en gezag uit.
Je ziet Meghan vaak haar buik beschermen. Haar linkerhand ligt ofwel op haar schoot (waarbij haar trouwring goed zichtbaar is), ofwel vormt haar hand een soort beschermend gebaar op haar babybuik, waarbij ze haar rol als moeder en echtgenote lijkt te benadrukken.
Het valt ook op dat haar lichaamstaal weinig dramatiek uitstraalt in de fragmenten die werden geselecteerd voor deze compilatie. In het algemeen vertoont ze eerder een ingetogen non-verbaal gedrag. Uitzondering hierop is het eerste stukje dat gaat over haar ontmoeting met The Queen. Hier maakt ze een meer geanimeerde indruk terwijl ze aan storytelling doet. Maar verder valt het vooral op dat ze haar emoties niet overdrijft, ze doet niet aan overacting, ze zet haar lichaamstaal niet in om extra drama toe te voegen aan het interview. Wel trekt ze regelmatig haar wenkbrauwen omhoog, voornamelijk om accent te leggen op haar woorden (vb wanneer ze zegt: ‘It’s the queen!’)
Meghan laat regelmatig een dramatische pauze vallen. Je kan je hier de vraag stellen of ze daarmee drama aan haar discours wil toevoegen om de aandacht van de kijker vast te houden (we mogen niet vergeten dat ze actrice is). Ik denk eerder dat ze dit niet bewust doet, maar dat de dramatische pauze valt op een moment dat ze even wil nadenken, of dat er een bepaalde herinnering boven komt die ze niet per se wil vertellen en waar ze dan wikt en weegt of ze die info wel zou delen.
Wetenschappers stelden vast dat mensen met een lagere stemtoon geloofwaardiger en betrouwbaarder overkomen. Meghan’s lage, diepe stem draagt bij aan haar competente uitstraling en wijst ook weer op rust en zelfverzekerdheid. Immers als we ons onzeker voelen, dan komt er spanning zitten op onze stembanden waardoor we automatisch een hogere stemtoon binnen ons stembereik aannemen. Dit zou je kunnen verwachten bij Meghan, gegeven de omstandigheden waarin ze zich bevindt, maar dat gebeurt niet.
Algemene indruk van Harry
Harry ziet er op bepaalde momenten iets minder comfortabel uit. Hij zit diagonaal op zijn stoel. Mogelijks is zijn stoel te laag, en zitten zijn benen in de weg, waardoor hij een beetje onbehouwen en minder zelfverzekerd overkomt, maar dat is misschien niet het geval. Hij plaatst zijn hand soms wel tussen zijn benen waardoor hij zijn kruis lijkt te beschermen. Dit gebaar noemt men de vijgenbladpositie en is wel duidelijk een zelf-beschermend gebaar.
Harry komt assertief en eloquent over, je merkt dat hij op enthousiaste wijze een bijdrage wil leveren aan het interview.
Algemene indruk van band tussen Harry en Meghan
Uit een aantal zaken lijkt dat het koppel een hechte band heeft.
Ze hebben elkaars hand vast, met soms de vingers in elkaar verstrengeld. De lichaamstaal van de zwangere Meghan geeft aan dat ze de behoefte voelt om haar man gerust te stellen en te beschermen. Met één hand tegen de babybuik en de andere bovenop Hary’s hand op de leuning van de stoel, lijkt ze een signaal uit te sturen dat ze beiden beschermt, alsof ze – wat er ook gebeurt – de veiligheid van geen van beiden in gevaar wil brengen. Ze legt op een gegeven moment haar hand op Harry’s hand op een afdekkende manier (bijna een moederlijk gebaar), wat de indruk geeft dat ze hem gerust wil stellen terwijl hij spreekt.
Harry leunt naar Meghan toe. Zij spiegelt deze houding niet terug naar hem, maar mogelijks is dat ook niet evident om te doen met een babybuik.
Authenticiteit
We leven meer dan ooit in een wereld waar authenticiteit als hoogste goed wordt beschouwd. Authenticiteit is ontzettend belangrijk, denk maar aan het belang van authentiek overkomen bij het opbouwen van sterke zakenrelaties. Ook het interview met Harry en Meghan valt of staat met ‘hoe authentiek ze overkomen’.
Mijn stelregel is dat er - op enkele uitzonderingen na - geen ‘goede of foute’ lichaamstaal bestaat. Er zijn enkel resultaten die je ‘wel of niet’ wil bereiken. Maar daar maak ik altijd één belangrijke kanttekening bij: “Authentiek overkomen” is voor mij wel een belangrijke vorm van ‘goede lichaamstaal’.
Authentiek overkomen doe je niet alleen a.h.v. je woorden. Er bestaat een interessante ‘gouden formule’ die je kan helpen om authentiek te communiceren, en die werkt als volgt:
Wanneer je je woorden (het verbale), je lichaamstaal (het non-verbale) en je gedachten/emoties met elkaar weet te aligneren (als je deze dus op 1 lijn weet te krijgen) dan kom je over als een authentieke communicator.
Als ons non-verbaal gedrag en onze woorden niet congruent zijn, dan gaat je gesprekspartner voelen dat er niets klopt en kan dit je boodschap ondermijnen. Als je lichaamstaal en woorden elkaar tegenspreken, dan hebben we de neiging om meer geloof te hechten aan de lichaamstaal die we zien, dan de woorden die we horen.
Hoewel Meghan een acteer-geschiedenis heeft, dient men rekening te houden met het feit dat een veelbekeken en ophefmakend interview met onzekere parameters, een heel andere context is dan bijvoorbeeld een filmset waarbij de tekst vooraf gekend is en men controle heeft over de acteer-situatie. Dit interview bracht logischerwijze heel wat emoties teweeg. En onze hersenen hebben de neiging om onze emoties razendsnel te verraden, ook wanneer men bepaalde dingen niet per se verbaal wil uiten.
Meghan en Harry komen doorgaans authentiek over in de geselecteerde fragmenten. Hun verklarende handgebaren ondersteunen bijvoorbeeld hun woorden en we zien vaak gebaren waarbij ze hun handpalmen naar boven richten. Dit wordt gebruikt door mensen die willen geaccepteerd of geloofd worden. Je zegt letterlijk ‘Ik heb niets te verbergen in mijn handen’.
Hun emoties lijken oprecht, hoewel we ons wel vragen kunnen stellen bij enkele van hun stellingen.
Signalen van ongemak en/of negatieve gevoelens
Lichaamstaal is de uitwendige reflectie van de innerlijke conditie van een persoon. Onze hersenen schakelen immers ons lichaam in om onze emoties non-verbaal te uiten. Emoties die men misschien niet per se verbaal wil overbrengen, maar die wel tot uiting komen via onze lichaamstaal. En dat gebeurt razendsnel. Ons non-verbaal gedrag is daarom ook eerlijker dan de woorden die we uitspreken. Dit komt omdat onze woorden voortkomen uit de cognitieve processen in onze hersenen dewelke trager zijn dan het non-verbaal gedrag dat door het lymbische systeem in onze hersenen wordt gegenereerd.
Het analyseren van iemands lichaamstaal helpt ons te achterhalen wat de hersenen precies naar buiten willen brengen.
Hoewel Harry en Meghan geen overdreven zenuwachtig of negatief gedrag vertonen, kunnen we bij beiden toch heel wat subtiele ongemakssignalen detecteren.
Meghan verwijdert regelmatig haar haar uit haar gezicht en ze knippert vaak sneller en onregelmatig met haar ogen. Je ziet dit bijvoorbeeld meerder keren gebeuren in het fragment waarin ze over haar ontmoeting met The Queen vertelt. Mensen die gestresseerd of gespannen zijn gaan doorgaans sneller met de ogen knipperen. Meghan’s geknipper kan betekenen dat ze zich oncomfortabel voelt bij bepaalde onderwerpen, of het kan wijzen op de stress die ze voelt telkens ze even nadenkt over een vraag, alvorens te antwoorden. Het wijst er in ieder geval op dat er iets aan de hand is.
Ongemakssignalen zijn dus signalen die kunnen wijzen op stress, zenuwachtigheid of die ons zelfs eventueel ‘kunnen’ doen twijfelen over de waarachtigheid van de uitgesproken woorden.
Let wel: er kunnen aan deze ongemakssignalen geen harde conclusies worden verbonden. We kunnen de signalen wel vaststellen, maar we weten in casu niet wat de precieze oorzaak is van het gedrag: Zijn deze signalen enkel en alleen te verklaren door de stresserende context van het interview? Wordt er gelogen? Of zijn de signalen eerder een uiting van ongemakkelijke gevoelens die men bij een bepaald onderwerp ervaart? Of is de herinnering gewoon te pijnlijk? Om te concluderen of er onwaarheden worden verteld, dienen we eerst iemands baseline te bepalen. ‘Hoe ziet iemand eruit als hij niet onder druk staat?’ Vervolgens gaan we op zoek naar afwijkend gedrag van de baseline. En wat vooral belangrijk is: er moet doorgevraagd worden zodra bepaalde signalen zich gaan manifesteren. Oprah laat op dat vlak best wel wat kansen liggen.
Zo zien we Meghan regelmatig ‘incongruent knikken’, vb bij de uitspraak ‘Ik hield van mijn grootmoeder, ik zorgde voor haar’ of ‘Oh great!’ zie je haar neen knikken terwijl ze een affirmatieve uitspraak doet. Maar het is goed mogelijk dat dit neen knikken (terwijl ze ja bedoelt) deel uitmaakt van Meghan’s baseline. Die moet je dus kennen vooraleer je op zoek kan gaan naar onwaarheden. Ze doet trouwens ook iets vreemds wanneer ze stelt ‘Dat ze gewoon niet meer wilde leven’: hier knikt ze eerst neen, en dan ja, wat niet natuurlijk aanvoelt.
Bij Harry zien we enkele keren de micro-expressie minachting opduiken in zijn gezicht. Een micro-expressie is een snelle onvrijwillige gezichtsuitdrukking die je maakt wanneer je een intense emotie voelt. Micro-expressies manifesteren zich erg kort, tussen 1/15 en 1/25 van een seconde. Maar als je in staat bent om micro-expressies te detecteren, dan is dat een krachtige manier om mensen beter te begrijpen en verborgen emoties te ontdekken. We zien Harry enkele keren 1 mondhoek razendsnel omhoogtrekken, wat wijst op een zeer negatief gevoel. Dit gebeurt verschillende keren. Onder andere wanneer Oprah het heeft over de beveiliging die hen werd afgenomen of toen ze zei: ‘Een jaar geleden zetten jullie een stap terug als senior members of the royal family’. Zijn micro-expressie minachting gaat op dat moment gepaard met een lipcompressie, dat is het samenpersen van de lippen, en dat doen we bijvoorbeeld bij een negatieve prikkel of wanneer we informatie inhouden. De negatieve non-verbale signalen die we hier tezamen zien gebeuren zijn een goed voorbeeld van zijn authenticiteit. Zijn lichaamstaal is congruent met wat er op dat moment verteld wordt.
Nog zo’n authentiek moment zien we gebeuren wanneer Oprah Harry de vraag stelt ‘Wacht eens, je familie gaf jullie geen financiële steun meer?’. Harry wrijft op dat moment over zijn dij, wat een zelf-kalmerend gebaar is. Tegelijkertijd perst hij zijn lippen samen en leunt hij achterover, wat een distancing gebaar is. Dat zijn 3 signalen die erop wijzen dat hij zich duidelijk oncomfortabel voelt bij de gedachte of de herinnering.
Naar mijn aanvoelen zijn de tekenen van ongemak die we zowel bij Meghan als bij Harry kunnen vaststellen vooral een gevolg van een loyaliteitsconflict (‘Zou ik dit wel zeggen?’ ‘Wat wil ik delen en wat niet?’ ‘Ik wil X en Y graag vertellen want ik wil me verantwoorden waarom we deden wat we gedaan hebben’ ‘Maar ben ik dan niet teveel de vuile was aan het buitenhangen?’ ‘Ben ik dan nog wel trouw aan mijn familie?’)
Maar er zijn ook signalen waarvan we niet zeker zijn of ze op ongemak duiden, of eerder aangeven dat men niet helemaal de waarheid spreekt.
Momenten waarbij we ons toch enige vragen zouden kunnen stellen
Wanneer Meghan het heeft over het incident waarbij ze Kate aan het huilen zou gebracht hebben, maar waar ze nu beweert dat het omgekeerde waar is, kunnen we de volgende vaststellingen doen:
op een gegeven moment manifesteren zich tegelijkertijd 3 ongemakssignalen, wanneer ze beweert dat het omgekeerde waar is (‘The reversed happened’): we zien hoe ze inademt (= soort van freeze reactie) + we zien een oogblokkering + ze likt haar lippen. Het is duidelijk dat ze dit moment niet als prettig ervaart. Of dit komt omdat ze niet de waarheid spreekt, of omdat ze eerder gewoon onprettige gevoelens heeft naar Kate, of naar de gebeurtenis, dat kunnen we niet zeggen, want daarvoor moet je in de positie van interviewer staan, en kunnen doorvragen. Maar het is wel duidelijk dat er op dit moment iets gebeurt, dat het iets met haar doet.
haar gezichtsuitdrukking verandert, ze lijkt plots verdriet uit te drukken. Dat verdriet lijkt authentiek, maar de vraag is wat de oorzaak is van die uitdrukking van verdriet. Voelt ze zich verdrietig over de ruzie met Kate? Of heeft ze Kate weldegelijk aan het huilen gebracht?
Bij de stelling ‘It made me cry’ komt er spanning in haar voorhoofd en zien we een 1-sided shoulder shrug (slechts 1 schouder wordt opgetrokken), wat aangeeft dat er enige twijfel is over wat ze zegt. Wanneer we slechts 1 schouder omhoogtrekken geeft dit immers aan dat we zelf niet helemaal geloven in wat we zeggen.
ze knippert vaker en onregelmatiger met haar ogen
‘This I heard about’ is een vreemde reactie op de vraag ‘Did you hear about this’? Het normale antwoord zou zijn: ‘Yes I did/No I didn’t’. Met het antwoord ‘This I heared about’ lijkt het alsof ze als het ware afstand neemt van het onderwerp, of het kan ook wijzen op een plotse switch naar een overdreven formaliteit/beleefdheidsvorm. Ze zegt dit ook een beetje als een echte ‘Queen’. Sowieso doet zulke reactie een belletje rinkelen. Waarom zegt ze niet gewoon ja of neen?
Dit zijn teveel ongemakssignalen die op discomfort wijzen. Oprah had best wat doorgevraagd rond dit onderwerp, om te bepalen wat er precies gebeurd is. Anderzijds is het natuurlijk een interview, en geen ondervraging. We kunnen hier niet met zekerheid zeggen of Meghan al dan niet de waarheid spreekt, maar het is een feit dat er zich veel ongemakssignalen manifesteren.
Een ander voorbeeld: Wanneer Meghan stelt ‘dat ze niet meer wilde leven’, zie je bijzonder weinig emotie. Haar stemgebruik is kalm en afgemeten, haar stemtoon is laag en er is geen drama te zien in haar lichaamstaal. Ook vreemd dat ze eerst neen knikt en dan ja (= incongruent knikken). Ze praat over een heel zwaar onderwerp, maar we zien geen expressie in haar gezicht, we zien haar incongruent knikken met haar hoofd, en ze maakt vol oogcontact (in plaats van bijvoorbeeld naar beneden te kijken), terwijl je op zulk moment low power lichaamstaal zou verwachten. Misschien is Meghan hier wel oprecht, maar doet ze extra moeite om zich in control te houden. Misschien is de meer geladen emotie al eerder in het interview aan bod gekomen, dat zou ook een mogelijke verklaring kunnen zijn.
Wanneer Harry uitlegt ‘dat zijn broer en vader niet kunnen vertrekken, dat ze gevangen zitten en dat hij medelijden met hen heeft’, zien we opnieuw hoe de micro-expressie minachting zich manifesteert in Harry’s gezicht. Tegelijkertijd ademt hij diep uit en zien we een 1-sided shoulder shrug (het optrekken van slechts 1 schouder) wat aangeeft dat er enige twijfel is over wat hij zegt. Goed mogelijk dat dat medelijden misschien niet helemaal oprecht is. Het wijst er in ieder geval op dat de relatie met zijn vader en/of broer niet meer helemaal goed zit.
Eva Vissers, Human Frequency
Brussel, 8 maart 2021
🙏 Met dank aan Ted Toussaint (Beyond Expression), mijn fijne Nederlandse collega, bij wie ik mijn bevindingen kon aftoetsen om tot dit resultaat te komen in de erg korte tijd die beschikbaar was.
👉 Interesse om meer te leren over lichaamstaal?
👉 Interesse in een training Leugendetectie?
👉 Of wil je jezelf of anderen laten analyseren?
👉 Klik op deze link voor meer info over ons aanbod: Opleidingsagenda.
👉 Contacteer ons via dit formulier of bel ons direct op het nummer +32 478 27 77 00
👉 Meer info en inschrijven: https://www.humanfrequency.be/leugendetectie
Link naar het artikel in HLN, helaas met leesbeperking en dus enkel voor HLN abonnees:
Disclaimer: De analyse op deze pagina is eigendom van Human Frequency. Het auteursrecht op deze analyse berust bij Human Frequency. Zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van Human Frequency mogen geen gegevens uit of gedeelten van de analyse worden vermenigvuldigd, gepubliceerd, of elektronisch gedeeld, op welke wijze dan ook.
© Eva Vissers, Human Frequency training & coaching.